古诗词

宋自道

点绛唇

宋自道

山雨初晴,馀寒犹在东风软。shān yǔ chū qíng,yú hán yóu zài dōng fēng ruǎn。
满庭苔藓。mǎn tíng tái xiǎn。
青子无人见。qīng zi wú rén jiàn。
好客不来,门外芳菲遍。hǎo kè bù lái,mén wài fāng fēi biàn。
难消遣。nán xiāo qiǎn。
流莺声啭。liú yīng shēng zhuàn。
坐看芭蕉展。zuò kàn bā jiāo zhǎn。