古诗词-中国最美古诗词

告崳等：吾谪窜方始，见汝未期，粗以所怀，贻诲于汝。gào yú děng wú zhé cuàn fāng shǐ，jiàn rǔ wèi qī，cū yǐ suǒ huái，yí huì yú rǔ。
汝等心志未立，冠岁行登，古人讥十九童心，能不自惧？吾不能远谕他人，汝独不见吾兄之奉家法乎？吾家世俭贫，先人遗训，常恐置产怠子孙，故家无樵苏之地，尔所详也。rǔ děng xīn zhì wèi lì，guān suì xíng dēng，gǔ rén jī shí jiǔ tóng xīn，néng bù zì jù？wú bù néng yuǎn yù tā rén，rǔ dú bù jiàn wú xiōng zhī fèng jiā fǎ hū？wú jiā shì jiǎn pín，xiān rén yí xùn，cháng kǒng zhì chǎn dài zi sūn，gù jiā wú qiáo sū zhī dì，ěr suǒ xiáng yě。
吾窃见吾兄自二十年来，以下士之禄，持窘绝之家，其间半是乞丐、羁游，以相给足。wú qiè jiàn wú xiōng zì èr shí nián lái，yǐ xià shì zhī lù，chí jiǒng jué zhī jiā，qí jiān bàn shì qǐ gài jī yóu，yǐ xiāng gěi zú。
然而吾生三十二年矣，知衣食之所自，始东都为御史时。rán ér wú shēng sān shí èr nián yǐ，zhī yī shí zhī suǒ zì，shǐ dōng dōu wèi yù shǐ shí。
吾常自思，尚不省受吾兄正色之训，而况于鞭笞诘责乎？呜呼！吾所以幸而为兄者，则汝等又幸而为父矣。wú cháng zì sī，shàng bù shěng shòu wú xiōng zhèng sè zhī xùn，ér kuàng yú biān chī jí zé hū？wū hū！wú suǒ yǐ xìng ér wèi xiōng zhě，zé rǔ děng yòu xìng ér wèi fù yǐ。
有父如此，尚不足为汝师乎？yǒu fù rú cǐ，shàng bù zú wèi rǔ shī hū？
吾尚有血诚，将告于汝：吾幼乏岐嶷，十岁知方，严毅之训不闻，师友之资尽废。wú shàng yǒu xuè chéng，jiāng gào yú rǔ wú yòu fá qí yí，shí suì zhī fāng，yán yì zhī xùn bù wén，shī yǒu zhī zī jǐn fèi。
忆得初读书时，感慈旨一言之叹，遂志于学。yì dé chū dú shū shí，gǎn cí zhǐ yī yán zhī tàn，suì zhì yú xué。
是时尚在凤翔，每借书于齐仓曹家，徒步执卷，就陆姊夫师授，栖栖勤勤，其始也若此。shì shí shàng zài fèng xiáng，měi jiè shū yú qí cāng cáo jiā，tú bù zhí juǎn，jiù lù zǐ fū shī shòu，qī qī qín qín，qí shǐ yě ruò cǐ。
至年十五，得明经及第，因捧先人旧书于西窗下钻仰沉吟，仅于不窥园井矣。zhì nián shí wǔ，dé míng jīng jí dì，yīn pěng xiān rén jiù shū yú xī chuāng xià zuān yǎng chén yín，jǐn yú bù kuī yuán jǐng yǐ。
如是者十年，然后粗沾一命，粗成一名。rú shì zhě shí nián，rán hòu cū zhān yī mìng，cū chéng yī míng。
及今思之，上不能及乌鸟之报复，下未能减亲戚之饥寒，抱衅终身，偷活今日，故李密云「生愿为人兄，得奉养之日长」，吾每念此言，无不雨涕。jí jīn sī zhī，shàng bù néng jí wū niǎo zhī bào fù，xià wèi néng jiǎn qīn qī zhī jī hán，bào xìn zhōng shēn，tōu huó jīn rì，gù lǐ mì yún shēng yuàn wèi rén xiōng，dé fèng yǎng zhī rì zhǎng，wú měi niàn cǐ yán，wú bù yǔ tì。
汝等又见吾自为御史来，效职无避祸之心，临事有致命之志，尚知之乎？吾此意虽吾弟兄未忍及此。rǔ děng yòu jiàn wú zì wèi yù shǐ lái，xiào zhí wú bì huò zhī xīn，lín shì yǒu zhì mìng zhī zhì，shàng zhī zhī hū？wú cǐ yì suī wú dì xiōng wèi rěn jí cǐ。
荩以往岁忝职谏官，不忍小见，妄干朝听，谪弃河南，泣血西归，生死无告。jìn yǐ wǎng suì tiǎn zhí jiàn guān，bù rěn xiǎo jiàn，wàng gàn cháo tīng，zhé qì hé nán，qì xuè xī guī，shēng sǐ wú gào。
不幸馀命不殒，重戴冠缨，常誓效死君前，扬名后代，殁有以谢先人于地下耳。bù xìng yú mìng bù yǔn，zhòng dài guān yīng，cháng shì xiào sǐ jūn qián，yáng míng hòu dài，mò yǒu yǐ xiè xiān rén yú dì xià ěr。
呜呼！及其时而不思，既思之而不及，尚何言哉。wū hū！jí qí shí ér bù sī，jì sī zhī ér bù jí，shàng hé yán zāi。
今汝等父母天地，兄弟成行，不于此时佩服《诗》《书》，以求荣达，其为人耶？其曰人耶？吾又以吾兄所识，易涉悔尤，汝等出入游从，亦宜切慎。jīn rǔ děng fù mǔ tiān dì，xiōng dì chéng xíng，bù yú cǐ shí pèi fú shī shū，yǐ qiú róng dá，qí wèi rén yé？qí yuē rén yé？wú yòu yǐ wú xiōng suǒ shí，yì shè huǐ yóu，rǔ děng chū rù yóu cóng，yì yí qiè shèn。
吾诚不宜言及于此，吾生长京城，朋从不少，然而未尝识倡优之门，不曾于喧哗纵观，汝信之乎？wú chéng bù yí yán jí yú cǐ，wú shēng zhǎng jīng chéng，péng cóng bù shǎo，rán ér wèi cháng shí chàng yōu zhī mén，bù céng yú xuān huā zòng guān，rǔ xìn zhī hū？
吾终鲜姊妹，陆氏诸生，念之倍汝。wú zhōng xiān zǐ mèi，lù shì zhū shēng，niàn zhī bèi rǔ。
小婢子等既抱吾殁身之恨，未有吾克己之诚，日夜思之，若忘生次，汝因便录吾此书寄之。xiǎo bì zi děng jì bào wú mò shēn zhī hèn，wèi yǒu wú kè jǐ zhī chéng，rì yè sī zhī，ruò wàng shēng cì，rǔ yīn biàn lù wú cǐ shū jì zhī。
庶其自发，千万努力，无弃斯须。shù qí zì fā，qiān wàn nǔ lì，wú qì sī xū。
稹付崳、郑等。zhěn fù yú zhèng děng。

元稹

元稹（779年－831年，或唐代宗大历十四年至文宗大和五年），字微之，别字威明，唐洛阳人（今河南洛阳）。父元宽，母郑氏。为北魏宗室鲜卑族拓跋部后裔，是什翼犍之十四世孙。早年和白居易共同提倡“新乐府”。世人常把他和白居易并称“元白”。元稹的作品>>

猜您喜欢